Слушать xansamat - Кім едің.mp3

Бұрынғыдай сүйіскен, бұрынғыдай менің ойла,
Таңғы гүлім деп ойымбайсың, табамыз деп жарасым,
Өзім далдай алғыздың, жүректе оттай болмайсың,
Жүрегім де бір жара бар, сол күні өзім де ойланып,
Сағынып болдым мен, жалғыздығым енді мұң болып қалды мен,
Ай қалды мен, ай сол күні.

Мені ғашық қылдырдың да кеттің, жүректен жазылмайтын салдырдың,
Ой дертің өзім де сағындырып көрсеттің, ой саламнан сен өштің,
Кемедің, ай кемедің.
Мені ғашық қылдырдың да кеттің, жүректен жазылмайтын салдырдың,
Ой дертің өзім де сағындырып көрсеттің, ой саламнан сен өштің,
Кемедің, ай кемедің.

Шундай бір бар сөзімді тыңдырдың, менің де сенің құшағым еді, менің де сен білдің,
Сүйдім мен сенің қана құшағыңда, кім едің мен сезім де ем едім.
Мен ардайым жүрегімде жүдірдім, айшы менің сүйікті де едің де, сен кімсің?
Сыйлаған сезім де азғылады, сүймедім деп жазғыратын мен кіммін?
Шануым-ау, мен кемін, айшы жаным сен кемсің?

Мені ғашық қылдырдың да кеттің, жүректен жазылмайтын салдырдың,
Ой дертің өзім де сағындырып көрсеттің, ой саламнан сен өштің,
Кемедің, ай кемедің.
Мені ғашық қылдырдың да кеттің, жүректен жазылмайтын салдырдың,
Ой дертің өзім де сағындырып көрсеттің, ой саламнан сен өштің,
Кемедің, ай кемедің.

Поется о переживаниях лирического героя после расставания с возлюбленной. Он вспоминает их прошлые отношения, когда они были счастливы и любили друг друга. Теперь же герой чувствует боль и пустоту, его сердце словно обожжено. Он понимает, что его чувства были взаимными, но возлюбленная ушла, оставив его в одиночестве. Автор задается вопросом, кем была для него эта девушка, и размышляет о том, что их любовь была настоящей. Он страдает от разлуки и не может забыть её, несмотря на боль и разочарование.